Brief aan god

Lieve God,
U kent me vast nog wel. Bijna 40 jaar geleden is mijn naam in Uw handpalm gegrift, weet U nog? Ik spreek U wel vaker aan in mijn meditaties en gebeden. Al ben ik er niet altijd zeker van of U me hoort, omdat zo velen over heel de wereld dat doen, op wellicht hetzelfde moment als ik. Wat moet dat soms een enorme kakofonie voor U zijn?
Ik zit al een tijdje met een aantal vragen, daarom nu deze brief aan U.

Lieve God, als eerste, vind U dat ik weer een donorcodicil moet nemen? Of is het juist goed deze niet te hebben? Ik begrijp gewoon niet zo goed waarom die organen van de ene naar de andere mens verhuisd worden. Hebt U dit echt zo bedoeld, of kunnen we gewoon niet accepteren dat een mensenleven eindig is, voor de één veel eerder dan voor de ander? Want lieve God, heel veel mensen weten ook niet dat je na het krijgen van een nieuw hart of longen dagelijks een enorme bak aan kankerverwekkende pillen moet slikken. Dat je daarna alsnog dood gaat aan kanker, inclusief lijdensweg. Dat je de eerste dagen na een longtransplantatie het sputum ophoest wat nog toebehoort aan de vorige eigenaar van de longen. Of dat je als principieel vegetariër na dat 2e hands hart verslaafd raakt aan de kipnuggets van de Mc Donalds, omdat de 1e eigenaar dat ook was. Ben ik nu egoïstisch, of juist wijs, dat ik geen donorcodicil heb lieve God, en dus niet mee doe aan dit uitwisselingsproject?

Dan zit ik met het volgende; waarom hebt U eigenlijk mobieltjes laten uitvinden? Die telefoon met draaischijf was toch ook hartstikke leuk? En die hield je tenminste in het hier en nu, letterlijk door de draad. Want lieve God, ik hoor maar steeds hoe belangrijk het is om in het hier-en-nu te zijn. Maar hoe doe je dat, als je al dansend op de dansvloer staat te sms’en? Of op het terras of in de trein grotendeels op je mobiel zit te staren, in plaats van om je heen? Je daardoor prachtige momenten en mensen mist? Zou dat misschien de populariteit van datingsites verklaren lieve God, omdat iedereen met zijn mobieltje uitgaat en geen oog meer heeft voor de mensen om zich heen? Dat er daarom zoveel singles zijn, omdat velen een relatie hebben met hun mobiel? Feitelijk gezien is het dan wel weer beter een mobiel in te zetten om je leegtes mee op te vullen, dan een partner.
En áls ze dan al een partner hebben, dan gaat er meer tijd en aanraking naar de mobiel dan naar de partner. Ik denk zelfs dat velen langer zonder hun partner kunnen dan zonder hun mobiel, dat is toch wel een beetje raar lieve God? Ik zie ook heus wel het nut van een mobiel, maar dat zie ik ook van mijn afwasmachine en mijn 3-in-1 printer. En die gaan toch ook echt niet overal mee naar toe.

Dan tot slot lieve God, zing ik al bijna 40 jaar ‘Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw, de hemel en de aarde’. Hoelang denkt U dat U nog nodig hebt om de boel te vernieuwen? Ik wacht er al best een tijd op, en onze ouders nog langer. Onze grootouders hebben de hoop denk ik al bijna opgegeven dat het nog gaat gebeuren. Hebt U misschien ook 21 december 2012 in gedachten, net als de Maya’s? Dan schiet het op! Ik heb die dag al vrijgehouden in mijn agenda. U bent van harte welkom om er bij mij thuis een borrel op te drinken die dag. Hebt U nog mensen nodig voor het ‘nieuwe hemel en aarde comité’, om dat grote gebeuren mee voor te bereiden? Dan houd ik mij van harte aanbevolen. Misschien kunnen we dan onder andere afspreken dat we 21 december massaal onze mobieltjes uitzetten? Anders zouden we die enorme ommekeer nog kunnen missen!

Dag lieve God, ik verheug me op Uw antwoord. Staat mijn adres eigenlijk ook in Uw handpalm?

Brief aan God